Malansang Isda

May mga taong nakabasa ng aking blog na nagsasabing bakit daw sa wikang tagalog ko inihahayag ang aking mga saloobin. Madaming rason kung bakit ito ay aking ginagawa. Isa sa mga ito ay sa kadahilanang pagod na ang aking isipan at bibig sa kasasalita ng wikang ingles sa aking hanap-buhay. Sa araw-araw na ginawa ng Poong Maykapal ay puro salitang ingles nalang ang aking sinasambit. Ako ay isang tunay na makabayan na mapagmahal sa aking lupang sinilangan kaya aking buong pusong niyayapos ang wikang filipino. "Ang taong hindi magmahal sa sariling wika ay daig pa ang malansang isda." Ito ay tumatak sa aking isipan mula nang ako ay musmos pa. Kanya kanya lang siguro tayo ng saloobin. Tulad din ng naisulat ko sa nakaraan, nais kong maging kakaiba ang pahinang ito at ang pagsusulat sa tagalog ay isa sa aking mga paraan. Hindi ko sinasabi na patuloy na magiging ganito ang tema ko. Kunsabagay, ito ay aking personal na pahina. Mayroon akong lubos na kalayaan na ihayag ang aking saloobin sa anumang paraan na aking naisin.

Sa mga ibang tumutunghay nito, huwag kayong mag alala dahil hindi ko naman pinaplano na mananatiling ganito ang aking blog dahil wika nga ng iba, "Nothing is permanent. The only constant thing in this world is change." Kung inyong mapapansin ay meron din akong mga isinulat sa wikang ingles, may mga salitang aking isiningit para mas madaling maintindihan at dahil na din sa hindi ko alam ang katumbas na tagalog ng mga salitang ito. He! He! He! Mayroon ding mga salitang banyaga na tuluyan ng naging bahagi ng wikang filipino at patuloy parin na niyayapos at tinatanggap. Maaari nyo ding sabihin na hindi ako magaling sa wikang ingles. Alam ko ang katotohanan na iyon at tanggap ko. Abangan nalang natin sa mga darating na araw ang iba pang mga kabanata... minsan ay masarap din na maging impormal. Sa mga nagwiwika naman na nagugustuhan nila ang aking pananagalog, marami pong salamat.